Rob de Vries Projects | Gallery

  Mari Boeijen :  Giants, upon their shoulders into their shadows  ( study )  Barietdruk 2022                   Mari Boeijen ( Mook 1951 ) als kunstenaar opgeleid aan de kunstacademie in Den Bosch en de Ateliers 63 in Haarlem, werkte met 16 mm zw/w films, maakte fotoprojecten, later ook beelden  en werken voor de openbare ruimte. Gaf les aan academie’s en was adviseur. Zijn werken werden in Nederland museaal getoond. Ook waren er tentoonstellingen in het buitenland:  Italië, Engeland, USA ( New York ). Na een op een volgende reeks tentoonstellingen werd het jaren lang stil rond de kunstenaar, maar eens een kunstenaar altijd een kunstenaar. Des te verheugender is het te melden dat er weer nieuwe werken aan  komen, fotowerken ! Tijd om Mari er wat vragen over te stellen! 1. Je bent nu weer hard aan het werk, niet als kunstadviseur of academie-docent, maar als kunstenaar, hoe voelt dat ? Het is natuurlijk nooit weggeweest, maar in 2020 voelde het toch als een herstart

                                                ARMANDO / Overmacht Mu.Kranenburgh Bergen 2016                                                                            Tentoonstellingen op locatie:                                   kunstenaar(s):                                   opener: 1983     Felison / Beeckesteijn Velsen-z               Mari Boeyen / Rob de Vries       Zumbrink/Schaafsma ? 2001     Mu.Beeckestijn           Velsen-z                   groepstentoonstelling                   Martin Reints 2009     Paviljoen Welgelegen   Hlem                      Piet Tuytel / JM.Voskuil            Rob Perree 2011   Grote of st Bavokerk    Hlem                     Armando                                             - 2012     Castellvm Aqvae Bloemendaal               groepstentoonstelling                    Marieke Sanders ten Holte 2015     Meer dan een foto / de Vishal                 groepstentoonstelling                    drs. Jisca Bijlsma                Haarlem / fotografie

Rob de Vries 2022 foto  YRuss   Aantal kliks op de blog-posts:                                                                  Datum: 7-12-2022 peiling naam:                         aantal:          op Blog geplaatst: Mari Boeijen                    33              ( post 6-10-2022 ) Tent.door Rob                   22           ( post 19/9/2022 ) Carel Blotkamp             126               ( post 1-03-2022 )                        Collages                          137                 ( post 14-06-2022 ) Luuk Wilmering         207                 ( post 21-12-2021) Terugblik                         441               ( post 21-06-2021 ) Kees Visser                    653*                ( post 6-04-2021 ) Ditty Ketting                 397  *****        ( post 7-03-2021 ) Robert Smit                  646**               ( post 17-02-2021 en 7-01-2021 ) Kris van Dessel         424****             ( post 25-01-2021 ) Nan Groot Antink    418                 ( post 25-01-2021 ) Jasper v/

Er zijn kunstwerken die je wel in een keer kunt lezen, door hun verschijning sla je ze gemakkelijk op. Ze laten je verder met rust. Er zijn ook kunstwerken die zich met enige regelmaat aan je opdringen. Dergelijke ervaringen had ik b.v. met kunstwerken van Mark Manders en ook met het werk van Carel Blotkamp, beiden voegen iets toe aan je waarneming, hier omtrent stelde ik de kunstenaar Carel Blotkamp enkele vragen ten behoeve van mijn blog, dit naar aanleiding van zijn deelname aan de Dreef-expositie: collages / assemblages in Paviljoen Welgelegen ( Haarlem t/m 1/4 2022 ) die ik mocht samenstellen. Carel, je had in 1976 je eerste tentoonstelling bij Albert Waalkens, met schilderijen, neem ik aan. Later ontstonden de pailletten werken. Wanneer ging je met pailletten werken en wat was de aanleiding daar toe en hoe kwam je op het idee om juist een reproductie van een algemeen bekend kunstwerk als ondergrond te gebruiken en deze te overplakken met pailletten ? Ik begon met pailletten te we

  Coller, collage, plakken, geplakt Zo eenvoudig is het soms, je plakt er wat op en het wordt anders. ANDERS??? Zelfs BAANBREKEND, maar dan heet je wel Picasso of Braque en dan ben je de eerste die het doet. Dat was ergens rond 1912 toen ze samen schilderden, ieder in hun eigen Parijse atelier in het Bateau Lavoir op Montmartre. Ze ontdekten en gebruikten een nieuwe beeldtaal waarin ze allerlei dingen tegelijkertijd willen laten zien: tijdsverloop, voor- en achterkant, boven en onder. Het onderwerp, zoals het landschap, of vooral toch stillevens met een gitaar of viool, wordt opgebroken in vakjes en als een puzzel uitgesmeerd op het doek, in fragmenten die niet logisch in elkaar zitten. Maar die, als je de sleutel vindt, toch één geheel worden. En dan, dan plakt Picasso ook nog iets op dat gefragmenteerde doek: in een ovale compositie lijmt hij een stuk van een gevlochten rieten stoelzitting. Er omheen plakt hij

                                                                    Luuk Wilmering in zijn atelier 12/2021 vragen aan Luuk Wilmering   19/12/2021 In je werk speelt humor een beduidende rol, is het een glijmiddel om de boodschap over te brengen ? Nee. Ik denk geenszins in dat soort termen. Humor is een instrument, soms ook een wapen. Het geeft mij de mogelijkheid om te ontsnappen aan eendimensionale interpretaties van mijn werk. Het zijn schijnbewegingen, het dwingt de toeschouwer in een ongemakkelijk schemergebied.   Humor kent vele vormen en ook vele uitingen waar ik helemaal niets mee heb. Mijn gevoel voor humor is denk ik wel heel specifiek voor wie ik ben, hoe ik denk en naar de wereld kijk en graag de boel op stelten zet en ontregel. 2.   Hoe zou je de inhoud waarover je werk gaat het beste kunnen                formuleren ? Ik zie mijn werk als commentaar op de wereld om mij heen, als spiegel. Vaak terugkerende onderwerpen daarin zijn macht, misleiding en misbruik en het buiten s