Vragen aan Piet Tuytel (3) 28-9-2024
Vragen aan Piet Tuytel ( 1956 ) deel 3 28-9-2024
1.
Ik volg je werk al ongeveer 35 jaar, er is wel het een en ander gebeurd met je werk in die tijd. Het is altijd wel herkenbaar als: Tuytel !
Wat is voor jouw de meest zichtbare winst die je hebt geboekt ?
-
De herkenbaarheid van mijn werk, ongeacht het medium waarin ik werk.
Het blijft dwars.
Het verklaart wellicht waarom het werk ook jonge kunstenaars aanspreekt. En dat zegt genoeg. Bovendien is dat voor een kunstenaar van onschatbare waarde.
2.
Af en toe zie je bij kunstenaars dat ze iets linken aan een held uit
de kunstgeschiedenis: naar Mondriaan naar Brancusi ea.
Daar heb ik jouw nooit op kunnen betrappen of toch ?
-
Klopt, daar heb ik ook altijd voor gewaakt.
Ik ben van mening dat het aan mij is me te onderscheiden met mijn werk.
Die autonomie van werken, kijken en denken is voor mij de enige legitimiteit van Kunstproductie.
3.
Het omzetten van een idee in je hoofd naar een beeld, gaat je dat
gemakkelijk af ? Speelt de ervaring daarbij ook een rol ?
-
Echt niet!
Het blijft trial & error en bovenal Kill your Darlings.
Gemakkelijk is een “kwaliteit” van nu. Volkomen irrelevant.
Het transformeren van een 1.0 versie naar het uiteindelijke object
blijft een bijzonder pad.
Ja, ervaring speelt daarbij een rol.
De werking van materiaal, afmeting en kleur zijn bekend,
maar in een nieuwe constellatie moet je toch altijd maar weer zien hoe het uitpakt. Daar komt bij: elk nieuw werk vraagt een eigen identiteit.
Hoe die te realiseren?
Zo is het zoeken opnieuw begonnen.
En dat levert altijd iets op, al is het niet altijd datgene waar je naar op zoek bent geweest.
4.
De tijdgeest slaat toe in de kunst(en), heb je daar al last van of ga je
gewoon door op zijn Tuytel’s ?
-
Er is geen keus!
Gewoon doorgaan.
En van die tijdgeest heb ik geen last, ik heb er geen tijd voor.
5.
Waaraan moet een goed beeld voldoen volgens jouw ?
-
Lastig, Lastig, Lastig.
Ik moet het na het zien ergens opgeslagen hebben.
Bovendien is het vaak zo, dat het concept de boventoon voert.
Stanley Brown is zo iemand. Heel immaterieel werk dat nergens
in past en het liefste onzichtbaar blijft. En toch zit zijn werk in mijn hoofd.
Sterk werk.
6.
Er gaat een andere wind waaien in Museum-land dat
merk je nu al, ook wereld wijd ! De exposities worden
maanden lang opgerekt, hoe kijk jij daarnaar ?
-
Oprekken van een goede tentoonstelling vind ik prima.
Voor mijn part keert zo’n tentoonstelling na een paar jaar integraal weer terug.
Alleen Sjarel Ex acht ik daartoe in staat. Wie weet…
In museumland is het al wel erg lang komkommertijd.
En dat ligt niet altijd alleen aan de musea.
Waar blijven die “Balls on white Walls” van nu?
7.
Wat kunnen we in de toekomst nog van je verwachten Piet,
experimenteer je nog ?
-
Ik heb geen glazen bol. In mijn verbeelding ziet het er wel telkens anders uit…
Het zoeken naar nieuwe uitgangspunten, het experiment zo je wilt,
blijft de kurk waarop ik drijf. Daar heb ik geen materiaal voor nodig.
Bovendien blijft dat het enerverends, het voedt bovenal.
Ik ben nu werken aan het ontwikkelen voor mijn solo bij Galerie VIVID, Rotterdam, 2025/26. Monumentale grote objecten van 3,5 a 4,0 m.
In hout, metaal en kunststof. Ook fotos op aluminium maken er deel van uit.
Hiervoor zoek ik een tijdelijk atelier. Mijn huidige werkplek is daarvoor niet geschikt.
8.
Is het nog steeds zo dat dat je de dingen die je maakt in de eerste
instantie voor jezelf maakt ?
-
Nog altijd, dat blijft zo.
9.
Hoe kijk je aan tegen het werk van jonge kunstenaars, wordt je
daar blij van ?
-
Soms wel.
Vaak heb ik de indruk dat ze te graag te snel kunst willen maken.
Helaas.
10.
Op mijn vragen aan Piet Tuytel 1 en 2 hebben nu al 500 mensen deze
aangeklikt ( peildatum 24/9/2024 ) valt je dat mee of tegen ?
-
Alle kliks zijn meegenomen.
Aantallen zeggen me niets, wel de mensen die er kennis van nemen.
Met dank aan Piet Tuytel.
copyright Rob de Vries / Piet Tuytel Haarlem.